Yıkıldık…

Kaldı işte*;
Çayımız bardakta…
Çocukluğumuz sokaklarda,
Mutluluğumuz kursağımızda,
Sevdiklerimiz uzaklarda,
Gülüşlerimiz fotoğraflarda…

Müebbet hapis yedik işte suçsuz yere
kanunu yasasını, bilmediğimiz kalplerde…

Saklamasak da belli değil artık tebessümlerimiz!
Ve belli etmesek de kalabalıklarda kayboldu yalnızlıklarımız…

Sonunda bu da oldu;
Geceden de zifiri artık, düşlerimiz!

(*) Deniz Yılmaz Yakut

*

6 Şubat 2023 Pazartesi…

Saat 04.17…

Yer Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesi…

Birçoğumuz yatağımızda sıcacık uyurken Kahramanmaraş, Hatay, Gaziantep, Malatya, Adıyaman, Osmaniye, Adana, Diyarbakır, Şanlıurfa ve Kilis’e güneş doğmadı 6 Şubat sabahı…

*

Yüreklerimiz yangın yeri…

Dilimiz lal oldu…

Konuşsak da kelimeler yetmiyor içimizden geçenleri anlatmaya…

Boğazımız düğüm düğüm…

Gözyaşlarımız kontrolsüz akıp gidiyor…

*

Neydi yaşadığımız?

Binlerce yitip giden cana, binlerce yaralıya, binlerce boynu bükük yüreği yaralı geride kalanlara reva görülen alınyazısı mı bu yaşanan felaket?

Artık yeter!

Gerçekten yeter!

Böyle bir ortamda dahi yaşanılanları “Olumsuzluklar çok az aslında, ama tabii onlar çok can sıkıcı olduğu için fazlaymış gibi geliyor bize ama aslında olumlu taraflarımız daha fazla. Yani bizim toplumumuzun estirdiği esas rüzgâr, dayanışma rüzgârı, bunu unutmayalım. Yani esas dayanışmayı büyütüyoruz. Diğerleri hava civa, çok önemli değil. Onlara fazla aldırış etmeyin.”sözleriyleanlatanlar var, pes!

Bu saçmalıkları yazanlar var, pes!

Bunları dinleyen, dinlediğini sorgulamayan, sorgulamadan inananlar var, pes!

Sizlere söyleyecek söz bulamıyoruz artık…

İnsanlığınızdan şüphe duyun insanlığınızdan…

*

Bu kaosortamında bile troller devrede. Beyinlerinin kapasitesine uygun tek bir işi yapıyorlar böyle zamanlarda. Bilgisayar, telefon başından toplumu galeyana getiren, çamur at izi kalsın diyen, sağa sola saldıran boş beyinler…

Selçuk Tepeli ne de güzel özetledi aslında durumu, “200 bin trol besleyeceğinize, 200 bin sığır besleseydiniz topluma daha faydalı olurdunuz.” …

*

Deprem kader midir peki?

Yer Bilimci Prof. Dr. Celal Şengör ise yaşanılanların kader olmadığını,sözün özü deyip bir cümle ile anlattı bizlere; “Doğanın dilinden tek anlayan bilimdir. Bilimi alıp yerini başka şeylerle doldurursanız olacağı budur.” diyerek.

Ne acı ki; doğa olaylarının sonuçlarına sadece “kader” diyerek açıklama yapan kişiler yönetiyor bizleri!

*

Binlerce bina yıkıldı, kader!

Binlerce bina ağır hasar aldı, kader!

Yollar yarıldı, kader!

Binlerce ölü, binlerce yaralı kader!

*

Müteahhitlerin yaptığı evleri sorgulamayalım!

Bu evlere verilen imar izinlerini sorgulamayalım!

İmar affını sorgulamayalım!

Devletin önemli kademelerindeki liyakat sorununu sorgulamayalım!

Yardım kuruluşlarımıza olan güvensizliğimizin nedenini sorgulamayalım!

Sorgulamayalım, kafamızı toprağa gömelim, üç maymunu oynayalım…

*

Neler neleryaşadık bugüne kadar ülke olarak…

Ne sınavlardan geçtik…

Ne katliamlar yaşadık ülkemde…

Hep dedik ki unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız…

Bunu gerçekten unutma, unutturma Türkiye!

Babanın, enkaz altındaki kızının cansız bedeninin elini sıkı sıkı tutuşunu sakın unutma!

Çocukların gözündeki ürkek bakışları sakın unutma!

Enkazdan çıkan çocuğun “Anneciğim nerede?” deyişini sakın unutma!

Enkaz altında kurtarılmayı beklerken yaşamını yitirenleri sakın unutma!

Enkazdan çıkarılıp yaşanılanlardan habersiz olan minik yürekleri sakın unutma!

Enkazların başında nöbet tutan acılı aileleri sakın unutma!

Çünkü bu yük bir başka, bu yük çok ağır…