Sevdiklerinizi ertelemeyin…

Coşkun Doğan’a…

Gazetenizin bu köşesi yani “Gündem” bölümü bu güne değin hep siyasi konuları ele aldı. Bu sefer farklı… “Gündem konusu mu ele alacaksınız” derseniz “evet” deriz tereddütsüz. Belki herkesin değil ama bizim gündemimiz, gazetemizin gündemi, ailemizin gündemi…

Bazen öyle anlar geliyor ki küçük şeylerin arkasında koştururken aslında hayatımızda büyük yer kaplayan detayları göz ardı ediyoruz.
Ekmek kavgasına düşüyoruz; eşimizi, çocuklarımızı, akrabalarımızı, arkadaşlarımızı, dostlarımızı ihmal ediyor, erteliyoruz… Nazımız geçtiği için midir bilmem “sonra”, “müsait zamanda” ifadelerini en çok, en sevdiklerimize kullanıyoruz.
Uzunca bir süre genel seçimlerden bahsettik. Okuduk, yazdık, çizdik, eleştirdik, tartıştık hatta kızdık, alındık, gücendik… Sonuç itibariyle yorulduk hem de çok yorulduk…
Şimdi ise ufaktan ufaktan yerel seçimlerin derdine düştük, beynimizi şimdiden bu konuya yormaya başladık.
Peki bu arada hayatımızda neler değişti? İşte bu yazı tam da bu noktada kısa bir mola olması için kaleme alındı.
*
Belki duydunuz, belki de duymadınız bilmiyoruz… Çünkü hayatımızın hiçbir döneminde bizler için değer taşıyan, ailemizden kabul ettiğimiz kişilerin yaşadığı acı olaylarla gündeme gelmedik, bu acı olayları gündeme getirmedik, bu olaylar üzerinden prim yapmadık. Ama bu sefer farklı, bu seferki duygu yoğunluğumuz çok fazla, bu sefer göğsümüz kafesine sığmaz oldu. Gazetemizin Genel Yayın Koordinatörü, grafik tasarımcısı (kesinlikle grafiker demiyoruz çünkü o bir tasarımcı) ama her şeyden öte dostumuz, kardeşimiz, üçüncü evladımız Coşkun DOĞAN üzücü bir motor kazası geçirdi.
Ani gelişen olaylar gerçekten insanda şok etkisi yaratıyormuş. İlk duyduğumda olayı kesinlikle kabullenmek istemedim hatta öyle ki yoğun bakımdan çıkıp ilk kez görüntülü konuşuncaya kadar tam anlamıyla ne yaşadığımızın farkına dahi varamadım.
O süreç içerisinde yapabildiğim hatta bana göre en iyi yapabildiğim, beni rahatlatan tek şey üzerine yoğunlaştım. Ameliyat ve yoğun bakım süresince O’na yazdım. Okuyamasa da yazdım…
Normal zamanda kısa diyebileceğim ama aylara bedel bir haftanın sonunda sanırım beni en mutlu eden, en çok duygulandıran telefon çağrısına cevap verdim. “Merhaba Günlük” tadında olan kısa mesajlar için ettiğin teşekkür dünyalara bedeldi.
Seni bilmem ama en çaresiz anlarımda dahi güçlü gözükmek için yoğun bir çaba sarf ediyorum. Bazen fazlasıyla yorucu olabiliyor bu durum, fazlasıyla da yıpratıcı…
Şimdi senin için, seni sevenler için gerçekten güçlü olma zamanı. Belki çok yorulacağız, çok yıpranacağız ama sonucunda kazanacaklarımız bence çekilen bütün sıkıntılara değecektir.
Yeni tasarımlar, yeni projeler, sabahlara kadar yapılacak tartışmalar ve en önemlisi sazının teli seni bekliyor. Bizler seni bekliyoruz.
Yanındaydık, yanında olmaya devam edeceğiz.
İşin aslı senin bizden, bizim de senden çekeceği çok özel, çok güzel daha nice günlerimiz olacak…

Ablan…